Dezinwestycje to obecnie coraz częstszy sposób na zwiększenie wartości przedsiębiorstwa. Firmy przeglądają swoje strategie i coraz częściej podejmują wiążące decyzje o pozbyciu się aktywów, które nie pasują do ich podstawowej działalności, czyli nie stanowią ich tak zwanego core businessu.

Każda firma prowadzi działalność gospodarczą m.in. nabywając i zbywając różne aktywa materialne i niematerialne. W przypadku firm o profilu produkcyjnym czy handlowym takim podstawowym aktywem są zapasy, którymi obrót stanowi zasadniczy element działalności firmy.

Przedmiotem obrotu mogą być również aktywa trwałe (środki trwałe, aktywa finansowe), a więc takie, które nie stanowią podstawowej działalności operacyjnej przedsiębiorstwa, niemniej jednak wymagają odpowiedniego ujęcia w księgach rachunkowych i sprawozdaniu finansowym (w szczególności w rachunku zysków i strat oraz w rachunku przepływów pieniężnych). Transakcje na aktywach trwałych mają z założenia charakter jednorazowy, dlatego należy je prezentować odrębnie od typowej i powtarzalnej działalności operacyjnej.

Dlaczego firmy porządkują swoją działalność m.in. przez prowadzenie dezinwestycji? Powody mogą być różne. Dezinwestycje to obecnie coraz częstszy sposób na zwiększenie wartości przedsiębiorstwa. Firmy przeglądają swoje strategie i podejmują decyzje o pozbyciu się aktywów, które nie pasują do ich podstawowej działalności, czyli nie stanowią core businessu. Innym powodem sprzedaży majątku mogą być poszukiwania kapitału. Firma, która potrzebuje środków, na przykład na przejęcie innego przedsiębiorstwa w branży, może pozbyć się mniej istotnej czy niezbyt perspektywicznej części biznesu. Kolejną przyczynę może stanowić konieczność spłaty zadłużenia. Bez względu na motywację ważne jest, aby decyzja o sprzedaży majątku wynikała z przemyślanej strategii biznesowej, która wymaga regularnych przeglądów i weryfikacji.

Można wyróżnić kilka metod przeprowadzenia dezinwestycji:

  • sprzedaż inwestorowi branżowemu,
  • oferta publiczna,
  • sprzedaż funduszowi o charakterze private equity,
  • sprzedaż instytucji finansowej,
  • umorzenie akcji przez spółkę i wypłata akcjonariuszowi wynagrodzenia z tytułu umorzenia,
  • odkupienie spółki przez osoby zaangażowane w rozwój spółki bądź przez kolejnego inwestora.

Jak każdą transakcję gospodarczą, również operację dezinwestycji trzeba prawidłowo odzwierciedlić w księgach rachunkowych i sprawozdaniu finansowym (jednostkowym i skonsolidowanym). Na potrzeby tego ćwiczenia można wyróżnić następujące grupy transakcji na aktywach:

  • sprzedaż pojedynczego środka trwałego,
  • sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa,
  • sprzedaż mniejszościowego pakietu akcji,
  • sprzedaż akcji czy udziałów jednostce podporządkowanej (zależnej lub stowarzyszonej).

 

Pozostałe 78% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników serwisu.

Jeśli posiadasz aktywną prenumeratę przejdź do LOGOWANIA. Jeśli nie jesteś jeszcze naszym Czytelnikiem wybierz najkorzystniejszy WARIANT PRENUMERATY.

Zaloguj Zamów prenumeratę Kup dostęp do artykułu

Możesz zobaczyć ten artykuł, jak i wiele innych w naszym portalu Controlling 24. Wystarczy, że klikniesz tutaj.

Ulubione Drukuj

Zobacz również

Kontynuacja działalności oraz rachunkowość jednostek przy braku kontynuowania działalności w świetle obowiązujących przepisów prawa

Kontynuacja działalności oraz rachunkowość jednostek przy braku kontynuowania działalności w świetle obowiązujących przepisów prawa

Sprawozdania finansowe powinno być sporządzane zgodnie z określonymi zasadami, które opisane są w Ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2023 roku, poz. 120 ze zm. zwanej dalej Uor). Jedną podstawowych zasad jest zasada kontynuacji działalności (going concern principle). Zakłada ona, że jednostka gospodarcza będzie kontynuowała działalność w dającej się przewidzieć przyszłości w niezmienionym istotnie zakresie, bez postawienia jej w stan likwidacji lub upadłości, chyba że jest to niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym.

Czytaj więcej

Mechanizm podzielonej płatności

Mechanizm podzielonej płatności

Mechanizm podzielonej płatności (dalej: MPP), czyli split payment, to instytucja prawna przewidziana w art. 108a–108f ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT). Zakłada ona możliwość czy też obowiązek – w zależności od sytuacji – rozdzielenia dokonywanej płatności na kwotę netto oraz kwotę podatku VAT od nabywanych towarów i usług. Mechanizm podzielonej płatności ma na celu zwalczanie oszustw podatkowych oraz zwiększenie przejrzystości transakcji, zwłaszcza w handlu internetowym.

Czytaj więcej

Polecamy

Przejdź do

Partnerzy

Reklama

Polityka cookies

Dalsze aktywne korzystanie z Serwisu (przeglądanie treści, zamknięcie komunikatu, kliknięcie w odnośniki na stronie) bez zmian ustawień prywatności, wyrażasz zgodę na przetwarzanie danych osobowych przez EXPLANATOR oraz partnerów w celu realizacji usług, zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.

Usługa Cel użycia Włączone
Pliki cookies niezbędne do funkcjonowania strony Nie możesz wyłączyć tych plików cookies, ponieważ są one niezbędne by strona działała prawidłowo. W ramach tych plików cookies zapisywane są również zdefiniowane przez Ciebie ustawienia cookies. TAK
Pliki cookies analityczne Pliki cookies umożliwiające zbieranie informacji o sposobie korzystania przez użytkownika ze strony internetowej w celu optymalizacji jej funkcjonowania, oraz dostosowania do oczekiwań użytkownika. Informacje zebrane przez te pliki nie identyfikują żadnego konkretnego użytkownika.
Pliki cookies marketingowe Pliki cookies umożliwiające wyświetlanie użytkownikowi treści marketingowych dostosowanych do jego preferencji, oraz kierowanie do niego powiadomień o ofertach marketingowych odpowiadających jego zainteresowaniom, obejmujących informacje dotyczące produktów i usług administratora strony i podmiotów trzecich. Jeśli zdecydujesz się usunąć lub wyłączyć te pliki cookie, reklamy nadal będą wyświetlane, ale mogą one nie być odpowiednie dla Ciebie.