Jednym z bardziej wymagających zadań w księgowości jest ustalenie różnic przejściowych między wartością bilansową a podatkową aktywów i pasywów. Zagadnienie to zostało szczegółowo opisane w jednym z Krajowych Standardów Rachunkowości, a mianowicie KSR 2 – Podatek dochodowy. Porusza on wiele kwestii, jak podatek odroczony, zasady wyceny aktywów i rezerw czy właśnie ustalenie różnic przejściowych.
Cel i zakres stosowania KSR 2
Celem KSR 2 jest określenie – w dostosowaniu do przepisów Ustawy o rachunkowości – zasad ujmowania, wyceny i prezentacji należności i zobowiązań z tytułu podatku dochodowego oraz aktywów i rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego, którego podatnikiem jest jednostka, a także zasad ujawniania informacji ich dotyczących w sprawozdaniach finansowych.
Postanowień Standardu nie stosuje się do osób fizycznych, prowadzących księgi rachunkowe i sporządzających sprawozdania finansowe zgodnie z UoR oraz do pozostałych jednostek, jeżeli jednostki te nie są podatnikami podatku dochodowego od działalności gospodarczej. W przypadku skonsolidowanego sprawozdania finansowego postanowienia Standardu odpowiednio stosuje się do jednostki dominującej, jednostek zależnych i współzależnych objętych konsolidacją, bez względu na to, czy jednostki te (lub niektóre spośród nich) stanowią podatkową grupę kapitałową, czy też są indywidualnie opodatkowane podatkiem dochodowym.
KSR 2 vs MSR 12
Jak zwykle przy okazji analizy UoR czy KSR warto w celu porównania i wskazania różnic odnieść się do przepisów zawartych w międzynarodowych standardach – w tym konkretnym wypadku należy porównać KSR 2 z MSR 12. Główne różnice między KSR 2 a MSR 12 polegają na:
- bardziej szczegółowym unormowaniu niektórych zagadnień w stosunku do MSR 12. W szczególności unormowano sposób ujęcia i rozliczenia premii inwestycyjnych,
- ujmowaniu w każdym przypadku aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego, przy równoczesnym dokonywaniu – w miarę potrzeby – odpisów aktualizujących wartość tych aktywów, co jest rozwiązaniem prostszym. MSR 12 zakłada ujmowanie aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego tylko do wysokości, do której jest prawdopodobne, iż osiągnięty zostanie dochód do opodatkowania, który pozwoli na potrącenie ujemnych różnic przejściowych,
- określeniu czynników (w KSR 2) które powinny być brane pod uwagę przy ustaleniu, czy jest prawdopodobne osiągnięcie dochodu na poziomie pozwalającym na potrącenie ujemnych różnic przejściowych; niektóre z nich są różne od wskazanych przez MSR 12,
- przyjęciu w KSR 2, że kompensowanie aktywów i rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego zależy od przyjętych przez jednostkę zasad (polityki) rachunkowości, odmiennie niż przewiduje to MSR 12.
Ponadto w KSR 2, w przeciwieństwie do MSR 12 przyjęto, że:
- korekta aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego wskutek rozwiązania odpisów aktualizujących te aktywa koryguje wartość firmy nie później niż do końca roku obrotowego. MSR 12 w związku z MSSF 3 przewiduje inny okres, w którym taka korekta może być dokonana,
- jeżeli jednostka dominująca, wspólnik jednostki współzależnej lub znaczący inwestor, zgodnie z par. 16.8. jest zobowiązany do ujęcia rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego, powinien ustalić sposób odwracania się różnic przejściowych. Jeżeli nie jest możliwe wiarygodne określenie sposobu odwrócenia się różnic przejściowych w przyszłości, należy przyjąć, że odwrócenie tych różnic przejściowych nastąpi poprzez sprzedaż udziałów. MSR 12 nie określa postępowania w takiej sytuacji.
- jeżeli jednostka nie ma sprecyzowanych zamiarów co do postępowania z udziałami jednostki zależnej, a różnica przejściowa jest różnicą ujemną, zakłada się, że nie jest prawdopodobne, że ujemne różnice przejściowe odwrócą się w przyszłości. MSR 12 podobnie jak w poprzednim punkcie, nie określa postępowania w tej sytuacji.
Pozostałe 73% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników serwisu.
Jeśli posiadasz aktywną prenumeratę przejdź do LOGOWANIA. Jeśli nie jesteś jeszcze naszym Czytelnikiem wybierz najkorzystniejszy WARIANT PRENUMERATY.
Zaloguj Zamów prenumeratę Kup dostęp do artykułuŹródło: Controlling i Rachunkowość Zarządcza nr 02/2024