Dnia 10 stycznia 49 r. p.n.e. Juliusz Cezar wraz ze swoją armią stanął nad rzeką rozgraniczającą Italię i Galię. Przekroczenie jej oznaczało wojnę domową i walkę przeciwko Pompejuszowi. Wódz podjął wówczas najważniejszą dla siebie i nieodwracalną decyzję. Dał znak do rozpoczęcia przeprawy przez Rubikon, krzycząc do swoich legionów: Alea iacta est - kości zostały rzucone. W ten sposób rozpoczęła się gra wojenna, podczas której Cezar pokonał opozycję i po kilkuletnich walkach przejął pełnię władzy w Rzymie. Ryzyko jednak się nie skończyło. Zginął u stóp posągu Pompejusza, zasztyletowany w dniu id marcowych przez swego przyjaciela Marka Brutusa, wypowiadając swą ostatnią kwestię: Et tu, Brute, contra me - I ty, Brutusie, przeciw mnie?
Pozostałe 0% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników serwisu.
Jeśli posiadasz aktywną prenumeratę przejdź do LOGOWANIA. Jeśli nie jesteś jeszcze naszym Czytelnikiem wybierz najkorzystniejszy WARIANT PRENUMERATY.
Zaloguj Zamów prenumeratęMożesz zobaczyć ten artykuł, jak i wiele innych w naszym portalu Controlling 24. Wystarczy, że klikniesz tutaj.
