Rozstrzyganie sporów w zakresie podwójnego opodatkowania

Wniosek o rozstrzygnięcie kwestii spornej

Procedurę rozstrzygania sporów dotyczących podwójnego opodatkowania wszczyna się na wniosek. Eliminacja podwójnego opodatkowania powstałego wskutek zaliczenia przez właściwy organ innego niż Polska państwa dochodów krajowego podmiotu powiązanego do dochodów zagranicznego podmiotu powiązanego, podlegających opodatkowaniu w tym państwie następuje wyłącznie w wyniku wprowadzenia w życie rozstrzygnięcia zapadłego w ramach procedury rozstrzygania sporów dotyczących podwójnego opodatkowania lub rozstrzygnięcia zapadłego w procedurze prowadzonej na podstawie umowy międzynarodowej. Wniosek powinien zawierać:

• dane identyfikacyjne składającego wniosek oraz osób zainteresowanych rozstrzygnięciem kwestii spornej (imię i nazwisko lub pełną nazwę, adres miejsca zamieszkania lub siedziby, adres miejsca prowadzenia działalności, adres do doręczeń, identyfikator podatkowy lub numer i serię paszportu),
• treść żądania oraz wskazanie jednej z procedur rozstrzygania sporów dotyczących podwójnego opodatkowania, której wniosek dotyczy,
• listę załączników,
• wskazanie daty pierwszego zawiadomienia osoby, której dotyczy spór o działaniu, którego skutkiem jest lub będzie kwestia sporna,
• wskazanie roku podatkowego lub innego okresu rozliczeniowego, którego dotyczy wniosek,
• opis stanu faktycznego (obejmuje wskazanie faktów i okoliczności istotnych dla sprawy, w szczególności opis działań, których skutkiem jest lub będzie kwestia sporna, wskazanie dochodu lub majątku, którego dotyczy wniosek, opis sposobu uwzględnienia dochodu lub majątku dla celów ich opodatkowania w zainteresowanym państwie, informacje dotyczące podatku, który został lub zostanie nałożony na dochód lub majątek w zainteresowanych państwach wraz z podaniem kwoty podatku, treść wiążących ustaleń między wnioskodawcą i organami podatkowymi, jeżeli miały miejsce, informacje dotyczące cen transferowych, takie jak dane identyfikacyjne podmiotów powiązanych uczestniczących w transakcji kontrolowanej, opis powiązań między podmiotami powiązanymi, uczestniczącymi w transakcji kontrolowanej, opis transakcji kontrolowanej, informacje o zawartych uprzednich porozumieniach cenowych oraz wydanych interpretacjach podatkowych dotyczących przypisania dochodu między państwami; kwoty podane w opisie stanu faktycznego powinny być przedstawiane w walutach zainteresowanych państw),
• uzasadnienie (zawierające odniesienie do przepisów krajowych oraz przepisów umów międzynarodowych mających zastosowanie do kwestii spornej, a jeżeli do kwestii spornej zastosowanie ma więcej niż jedna umowa międzynarodowa – wskazanie umowy międzynarodowej będącej przedmiotem interpretacji w sprawie, której dotyczy wniosek),
• przedstawienie przez osobę, której dotyczy spór, własnego stanowiska w sprawie,
• informacje o toczących się lub zakończonych krajowych i zagranicznych postępowaniach, w tym również orzeczeniach sądowych dotyczących kwestii spornej i procedurach rozstrzygania sporów dotyczących podwójnego opodatkowania, których przedmiotem jest opodatkowanie dochodu lub majątku objętego wnioskiem,
• zobowiązanie wnioskodawcy do przekazywania dodatkowych informacji i dowodów w wyznaczonym terminie i w pełnym zakresie,
• wskazanie zainteresowanych państw,
• oświadczenie wnioskodawcy o rezygnacji z prawa do złożenia wniosków o wszczęcie innych procedur rozstrzygania sporów dotyczących podwójnego opodatkowania, dotyczących tej samej kwestii spornej,
• podpis wnioskodawcy.

Do wniosku należy załączyć kopie dowodów poświadczających okoliczności przedstawione we wniosku, a także kopie dokumentów wydanych przez organy podatkowe dotyczących opodatkowania dochodu lub majątku objętego kwestią sporną.

Osoba, której dotyczy spór może złożyć wniosek o rozstrzygnięcie kwestii spornej dotyczącej podwójnego opodatkowania między zainteresowanymi państwami w terminie 3 lat od dnia otrzymania pierwszego zawiadomienia o działaniu, którego skutkiem jest lub będzie kwestia sporna. Wniosek taki składa się równocześnie do organów zainteresowanych państw, w języku urzędowym tego zainteresowanego państwa, zgodnie z jego prawem krajowym lub w innym języku, który został zaakceptowany przez organ zainteresowanego państwa do tego celu.