Spóźniony koszt nie wymaga wstecznej korekty w PKPiR - interpretacja ogólna MF

Często zdarza się, że podatnik otrzymuje dowód potwierdzający poniesienie wydatku z opóźnieniem albo ze zwłoką przekazuje go do biura rachunkowego. Zdaniem organów podatkowych w takich przypadkach podatnicy prowadzący PKPiR nie mogą rozliczać takiego wydatku w kosztach w miesiącu otrzymania dowodu bądź jego przekazania do biura rachunkowego. Muszą dokonać wstecznej korekty kosztów. Skutkiem tego jest zmiana wysokości obliczonego dochodu i należnej zaliczki na PIT. Konieczność postępowania w ten niekorzystny dla podatników sposób, organy podatkowe argumentują brzmieniem:

→ art. 22 ust. 6b updof, z którego wynika, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników prowadzących PKPiR, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu oraz

→ § 16 ust. 2 i § 27 ust. 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia pkpir, z których to przepisów wynika, że co do zasady zapisów w PKPiR dokonuje się jeden raz dziennie, po zakończeniu dnia, nie później niż przed rozpoczęciem działalności w dniu następnym, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 22 updof, zaś w przypadku, gdy podatnik powierzy prowadzenie PKPiR biuru rachunkowemu, zapisy są dokonywane w porządku chronologicznym, lecz nie później niż do 20. dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni.

Wśród podatników oraz doradców podatkowych od dawna istnieje wiele wątpliwości dotyczących tej kwestii. Wielu z nich nie zgadza się ze stanowiskiem prezentowanym przez organy podatkowe. Twierdzą oni, że dowód potwierdzający poniesienie wydatku otrzymany z opóźnieniem albo przekazany ze zwłoką do biura rachunkowego może być ewidencjonowany w kosztach w momencie jego otrzymania/przekazania do biura, czyli na bieżąco, a nie wstecznie. Z uwagi na te wątpliwości, MF zdecydował się wydać interpretację ogólną w tej sprawie. Stwierdził w niej, że w takich przypadkach korekta wsteczna kosztów nie jest konieczna. Możemy w niej przeczytać, że:

MF

Reasumując, dowód stanowiący podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu uzyskania przychodu otrzymany przez podatnika lub przekazany do biura rachunkowego w późniejszym terminie, może być zaksięgowany (ujęty) w PKPiR w miesiącu, w którym został otrzymany przez podatnika bądź przekazany do biura rachunkowego. Powinno to nastąpić do końca roku podatkowego, w którym, zgodnie z art. 22 ust. 4 albo ust. 5-5c ustawy PIT, koszt ten może być potrącony.

Księgując (ujmując) ten dowód w PKPiR, w kolumnie drugiej podatnicy wpisują datę zdarzenia gospodarczego. Zgodnie z objaśnieniami do PKPiR, jest to dzień miesiąca wynikający z dokumentu stanowiącego podstawę dokonywania wpisu (datę poniesienia wydatku, otrzymania towaru lub uzyskania przychodu albo datę zestawienia sprzedaży). Zatem, późniejsze wpisanie danego kosztu nie powoduje zmiany daty jego poniesienia, o której mowa w art. 22 ust. 6b ustawy PIT.

Jednocześnie, w przypadku dowodu otrzymanego przez podatnika lub przekazanego do biura rachunkowego w późniejszym terminie i wykazania go w PKPiR w miesiącu, w którym został otrzymany bądź przekazany do biura rachunkowego, w kolumnie 17 „Uwagi”, można opisać przyczyny późniejszego zaksięgowania (ujęcia) danego kosztu w prowadzonej księdze.

Źródło: Interpretacja ogólna MF z 23 lutego 2023 r. w sprawie ujmowania w księdze przychodów i rozchodów kosztów uzyskania przychodów, sygn. DD2.8202.3.2022 – Dz.Urz.MF z 2 marca 2023 r. poz. 21