Ujęcie rachunkowe rekompensat i wyrównań w przedsiębiorstwach

Z zatwierdzonych wniosków o wypłatę rekompensat i wyrównań oraz z wniosku o rozliczenie rekompensat nie wynika, jaką część otrzymanych rekompensat i wyrównań należy przypisać do poszczególnych składników ciepła i grup taryfowych. W związku z tym powstaje pytanie, czy rekompensaty i wyrównania należy przypisać do poszczególnych składników ciepła i grup taryfowych.

Na podstawie ustawy z 15 września 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw (dalej Ustawa) został wprowadzony mechanizm ustalania przez wytwórcę ciepła określonego poziomu średnich cen wytwarzanego ciepła dla odbiorców na potrzeby gospodarstw domowych i potrzeby użyteczności publicznej, zwanych dalej „średnimi cenami wytwarzania ciepła z rekompensatą”.

Średnia cena wytwarzania ciepła z rekompensatą przyjmuje wartość:

1. 150,95 zł/GJ dla ciepła wytwarzanego w źródłach ciepła opalanych gazem ziemnym lub olejem opałowym;
2. 103,82 zł/GJ dla ciepła wytwarzanego w pozostałych źródłach.

W przypadku gdy w systemie ciepłowniczym występują źródła ciepła wykorzystujące jednocześnie różne paliwa, średnią cenę wytwarzania ciepła określa się proporcjonalnie do procentowego udziału ciepła wytworzonego z tych paliw w ogólnej ilości wytworzonego ciepła.

Przedsiębiorstwom wytwarzającym ciepło i stosującym średnią cenę wytwarzania ciepła z rekompensatą wobec odbiorców, o których mowa w art. 4 ust. 1 Ustawy, przysługuje z tego tytułu rekompensata w kwocie stanowiącej iloczyn różnicy średniej ceny wytwarzania ciepła i średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą oraz ilości sprzedanego ciepła dla tych odbiorców, w miesięcznym okresie rozliczeniowym, powiększonej o podatek od towarów i usług.

Zmiana ustawy z 8 lutego 2023 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw oraz niektórych innych ustaw wprowadza nowe narzędzie przeznaczone do ochrony odbiorców − gospodarstw domowych i instytucji użyteczności publicznej, do których ciepło jest dostarczane za pośrednictwem sieci ciepłowniczej i wytwarzane przez przedsiębiorstwa energetyczne zobowiązane i niezobowiązane do uzyskania koncesji na wytwarzanie ciepła.

Według nowych przepisów maksymalną cenę dostawy ciepła stosuje się w okresie od 1 marca 2023 r. do 31 grudnia 2023 r. w rozliczeniach z odbiorcami w gospodarstwach domowych oraz dla podmiotów użyteczności publicznej przez pokrycie części należności odbiorców ciepła wobec przedsiębiorstw energetycznych prowadzących działalność niekoncesjonowaną i koncesjonowaną w zakresie sprzedaży ciepła, wynikających ze wzrostu kosztów ogrzewania, przez wyrównanie w celu ograniczenia wzrostu opłat za ciepło na określonym poziomie. Dzięki nowemu mechanizmowi wsparcia, jeżeli nastąpi wzrost cen dostawy ciepła, obejmujących wszystkie opłaty i stawki nałożone na odbiorcę ciepła, większy niż 40% w stosunku do cen obowiązujących na dzień 30 września 2022 r., to przedsiębiorstwa energetyczne otrzymają wyrównanie, tak aby odbiorca będący podmiotem uprawnionym nie został obciążony nadmiernym wzrostem kosztów ogrzewania. 30 września 2022 r. jest to dzień przed wprowadzeniem mechanizmu średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą.

Maksymalna cena dostawy ciepła wyrażona w zł/GJ została zdefiniowana jako cena dostawy ciepła (tj. suma średniej ceny wytwarzania ciepła i średniej stawki opłat za usługi przesyłowe), obowiązująca na dzień 30 września 2022 r., powiększona o 40%.