Ministerstwo Finansów (MF) planuje podjęcie prac nad nowelizacją lub napisaniem na nowo ustawy o rachunkowości. Jednym z istotnych problemów są bowiem dowody księgowe w wersji elektronicznej. Kiedy powstawała aktualnie obowiązująca ustawa o rachunkowości, wszystkie dowody księgowe były dokumentowane „papierowo”, dlatego przewidywała ona jedynie prowadzenie ksiąg rachunkowych za pomocą komputera. Z perspektywy czasu widać, jak bardzo prawo w dziedzinie rachunkowości pozostało w tyle za postępem technologicznym.

Dokument księgowy bez papieru?

Jeśli dodamy do tego powszechne zjawisko outsourcingu usług finansowo-księgowych i dużą popularność systemów workflow, okazuje się, że dokumenty papierowe zupełnie nie zdają egzaminu. Ponadto im bardziej kompleksowa struktura organizacji, im większy wolumen operacji i dokumentów, tym łatwiejsza jest kontrola nad procesami i przepływem dokumentów w systemie niż na papierze.

Papierowy a elektroniczny dokument księgowy

Z uwagi na potrzebę analizy i rewizji przepisów ustawy o rachunkowości, dotyczących dowodów księgowych oraz prowadzenia ksiąg rachunkowych, w procesie nowelizowania ustawy o rachunkowości trzeba przyjrzeć się co najmniej takim zagadnieniom jak:

  • elektroniczne dowody księgowe,
  • elektroniczna kontrola dowodów księgowych,
  • dostosowanie zasad prowadzenia ksiąg rachunkowych do potrzeb gospodarczych i aktualnych technik informatycznych,
  • analiza zapisów ustawy o rachunkowości pod kątem wprowadzenia możliwych uproszczeń przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych,
  • wymogi w zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych w razie outsourcingu,
  • gromadzenie i przechowywanie dowodów księgowych oraz pozostałej dokumentacji przewidzianej w ustawie o rachunkowości.

Zgodnie z art. 71 ustawy o rachunkowości:

„1. Dokumentację, o której mowa w art. 10 ust. 1, księgi rachunkowe, dowody księgowe, dokumenty inwentaryzacyjne i sprawozdania finansowe, zwane dalej także «zbiorami», należy przechowywać w należyty sposób i chronić przed niedozwolonymi zmianami, nieupoważnionym rozpowszechnianiem, uszkodzeniem lub zniszczeniem.

2. Przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera ochrona danych powinna polegać na stosowaniu odpornych na zagrożenia nośników danych, na doborze stosownych środków ochrony zewnętrznej, na systematycznym tworzeniu rezerwowych kopii zbiorów danych zapisanych na informatycznych nośnikach danych, pod warunkiem zapewnienia trwałości zapisu informacji systemu rachunkowości, przez czas nie krótszy od wymaganego do przechowywania ksiąg rachunkowych, oraz na zapewnieniu ochrony programów komputerowych i danych systemu informatycznego rachunkowości, poprzez stosowanie odpowiednich rozwiązań programowych i organizacyjnych, chroniących przed nieupoważnionym dostępem lub zniszczeniem (…)”.

Pozostałe 77% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników serwisu.

Jeśli posiadasz aktywną prenumeratę przejdź do LOGOWANIA. Jeśli nie jesteś jeszcze naszym Czytelnikiem wybierz najkorzystniejszy WARIANT PRENUMERATY.

Zaloguj Zamów prenumeratę Kup dostęp do artykułu

Możesz zobaczyć ten artykuł, jak i wiele innych w naszym portalu Controlling 24. Wystarczy, że klikniesz tutaj.

Ulubione Drukuj

Zobacz również

Kontynuacja działalności oraz rachunkowość jednostek przy braku kontynuowania działalności w świetle obowiązujących przepisów prawa

Kontynuacja działalności oraz rachunkowość jednostek przy braku kontynuowania działalności w świetle obowiązujących przepisów prawa

Sprawozdania finansowe powinno być sporządzane zgodnie z określonymi zasadami, które opisane są w Ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2023 roku, poz. 120 ze zm. zwanej dalej Uor). Jedną podstawowych zasad jest zasada kontynuacji działalności (going concern principle). Zakłada ona, że jednostka gospodarcza będzie kontynuowała działalność w dającej się przewidzieć przyszłości w niezmienionym istotnie zakresie, bez postawienia jej w stan likwidacji lub upadłości, chyba że jest to niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym.

Czytaj więcej

Mechanizm podzielonej płatności

Mechanizm podzielonej płatności

Mechanizm podzielonej płatności (dalej: MPP), czyli split payment, to instytucja prawna przewidziana w art. 108a–108f ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT). Zakłada ona możliwość czy też obowiązek – w zależności od sytuacji – rozdzielenia dokonywanej płatności na kwotę netto oraz kwotę podatku VAT od nabywanych towarów i usług. Mechanizm podzielonej płatności ma na celu zwalczanie oszustw podatkowych oraz zwiększenie przejrzystości transakcji, zwłaszcza w handlu internetowym.

Czytaj więcej

Polecamy

Przejdź do

Partnerzy

Reklama

Polityka cookies

Dalsze aktywne korzystanie z Serwisu (przeglądanie treści, zamknięcie komunikatu, kliknięcie w odnośniki na stronie) bez zmian ustawień prywatności, wyrażasz zgodę na przetwarzanie danych osobowych przez EXPLANATOR oraz partnerów w celu realizacji usług, zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.

Usługa Cel użycia Włączone
Pliki cookies niezbędne do funkcjonowania strony Nie możesz wyłączyć tych plików cookies, ponieważ są one niezbędne by strona działała prawidłowo. W ramach tych plików cookies zapisywane są również zdefiniowane przez Ciebie ustawienia cookies. TAK
Pliki cookies analityczne Pliki cookies umożliwiające zbieranie informacji o sposobie korzystania przez użytkownika ze strony internetowej w celu optymalizacji jej funkcjonowania, oraz dostosowania do oczekiwań użytkownika. Informacje zebrane przez te pliki nie identyfikują żadnego konkretnego użytkownika.
Pliki cookies marketingowe Pliki cookies umożliwiające wyświetlanie użytkownikowi treści marketingowych dostosowanych do jego preferencji, oraz kierowanie do niego powiadomień o ofertach marketingowych odpowiadających jego zainteresowaniom, obejmujących informacje dotyczące produktów i usług administratora strony i podmiotów trzecich. Jeśli zdecydujesz się usunąć lub wyłączyć te pliki cookie, reklamy nadal będą wyświetlane, ale mogą one nie być odpowiednie dla Ciebie.