Faktury korygujące są często występującym dokumentem, który jest wystawiany z uwagi na pojawiające się różnego rodzaju okoliczności po wystawieniu faktury pierwotnej. Sytuacje, w których występuje konieczność wystawienia faktury korygującej, oraz zasady jej rozliczenia zostały obszernie opisane w ustawie o podatku od towarów i usług.

Faktury korygujące zgodnie z aktualnym stanem prawnym

Kiedy i w jaki sposób wystawiamy faktury korygujące?

Ustawodawca w art 106j ust. 1 ustawy o VAT wskazuje konkretne przypadki, w których podatnik jest zobowiązany do wystawienia faktury korygującej. W przypadku, gdy po wystawieniu faktury:

  • podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,
  • dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
  • dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
  • stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury

– podatnik wystawia fakturę korygującą.

Należy przy tym pamiętać, że prawo do wystawienia korekty do faktury ma wyłącznie podatnik, który wystawił fakturę pierwotną. Prawidłowo wystawiona faktura powinna zawierać:

  • wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA" albo wyraz „KOREKTA";
  • numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
  • dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca;
  • przyczynę korekty;
  • jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego;
  • w pozostałych przypadkach – prawidłową treść korygowanych pozycji.

W pozostałych przypadkach, takich jak np. omyłka w danych kontrahenta, jest możliwość wystawienia noty korygującej. Dokument ten nie może jednak zmieniać danych wpływających na wyliczenie podatku, takich jak np. zmiana ceny, korekta stawki VAT lub kwota podatku. Notę korygująca wystawia podmiot dokonujący zakupu danej usługi lub towaru. Sprzedawca powinien zaakceptować poprawność takiej noty. Nota korygująca powinna zawierać:

  • wyrazy „NOTA KORYGUJĄCA”;
  • numer kolejny i datę jej wystawienia;
  • imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy i numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, a także numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej;
  • dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura;
  • wskazanie treści korygowanej informacji oraz treści prawidłowej.

Faktura korygująca in minus – sprzedawca

Korekta „in minus” jest to faktura korygująca zmniejszająca kwotę netto i podatek VAT należny. Wystawienie takiej korekty może powstać w wyniku pomyłki, dokonanego zwrotu, udzielonego rabatu lub reklamacji.

Na gruncie podatku dochodowego istotna jest przyczyna korekty. Jeśli korekta in minus wynika z omyłki na fakturze pierwotnej, wówczas podatnik powinien cofnąć się do momentu sprzedaży i w tym okresie rozliczyć korektę. Jeżeli natomiast faktura korygująca wynika z ustaleń z kontrahentem i wynika z udzielonego rabatu, zwrotu towaru czy udzielonej reklamacji – to wówczas należy rozliczyć ją w dacie wystawienia faktury korygującej.

Pozostałe 67% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników serwisu.

Jeśli posiadasz aktywną prenumeratę przejdź do LOGOWANIA. Jeśli nie jesteś jeszcze naszym Czytelnikiem wybierz najkorzystniejszy WARIANT PRENUMERATY.

Zaloguj Zamów prenumeratę Kup dostęp do artykułu

Źródło: Controlling i Rachunkowość Zarządcza nr 10/2024

Zobacz również

Wakacje składkowe w praktyce

Wakacje składkowe w praktyce

Już niedługo przedsiębiorcy będą mogli skorzystać z nowego rodzaju ulgi w opłacaniu składek ZUS – tzw. wakacji składkowych. Rozwiązanie to polega na możliwości skorzystania w jednym wybranym miesiącu ze zwolnienia z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne (w tym dobrowolne ubezpieczenie chorobowe) oraz Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy. Takie zwolnienie ma charakter dobrowolny. Przedsiębiorca sam zdecyduje, czy i kiedy będzie chciał je zastosować.

Czytaj więcej

Likwidacja środków trwałych w księgach rachunkowych

Likwidacja środków trwałych w księgach rachunkowych

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy o rachunkowości przez aktywa rozumiane są kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.

Czytaj więcej

Polecamy

Przejdź do

Partnerzy

Reklama

Polityka cookies

Dalsze aktywne korzystanie z Serwisu (przeglądanie treści, zamknięcie komunikatu, kliknięcie w odnośniki na stronie) bez zmian ustawień prywatności, wyrażasz zgodę na przetwarzanie danych osobowych przez EXPLANATOR oraz partnerów w celu realizacji usług, zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.

Usługa Cel użycia Włączone
Pliki cookies niezbędne do funkcjonowania strony Nie możesz wyłączyć tych plików cookies, ponieważ są one niezbędne by strona działała prawidłowo. W ramach tych plików cookies zapisywane są również zdefiniowane przez Ciebie ustawienia cookies. TAK
Pliki cookies analityczne Pliki cookies umożliwiające zbieranie informacji o sposobie korzystania przez użytkownika ze strony internetowej w celu optymalizacji jej funkcjonowania, oraz dostosowania do oczekiwań użytkownika. Informacje zebrane przez te pliki nie identyfikują żadnego konkretnego użytkownika.
Pliki cookies marketingowe Pliki cookies umożliwiające wyświetlanie użytkownikowi treści marketingowych dostosowanych do jego preferencji, oraz kierowanie do niego powiadomień o ofertach marketingowych odpowiadających jego zainteresowaniom, obejmujących informacje dotyczące produktów i usług administratora strony i podmiotów trzecich. Jeśli zdecydujesz się usunąć lub wyłączyć te pliki cookie, reklamy nadal będą wyświetlane, ale mogą one nie być odpowiednie dla Ciebie.