Co dla jednostki gospodarczej stanowią aktywa, a zwłaszcza ich niepodważalna wartość, pisać nie trzeba, ale niejednokrotnie otoczenie gospodarcze, w jakim funkcjonuje jednostka, wymusza na niej szczegółową analizę wartości posiadanych aktywów oraz prowadzenie sprawnej polityki zarządzania posiadanymi aktywami, tak aby nie powodować negatywnych skutków w wynikach finansowych jednostki z powodu posiadania „złego majątku”.
Wśród okoliczności mających wpływ na wycenę posiadanych przez jednostkę aktywów są np. kryzysy gospodarcze czy kataklizmy, jak ostatnio nawiedzające Polskę powodzie. Spowolnienie gospodarcze z ostatnich lat, będące konsekwencją światowego kryzysu, zmusiło wiele jednostek gospodarczych do bardzo wnikliwego przyjrzenia się bilansom i rzetelnej oceny, czy w przypadku niektórych z posiadanych przez nie aktywów trwałych nie nastąpiła utrata wartości. Dla wielu z nich ustalenie utraty wartości oznaczało konieczność ujęcia znaczących odpisów aktualizujących, mających negatywny wpływ na ich wynik finansowy.
Obowiązek stosowania odpisów aktualizujących wynika, z pewnymi różnicami, zarówno z art. 7 ust. 1 i art. 28 ustawy o rachunkowości, jak i Krajowego Standardu Rachunkowości nr 4 „Utrata wartości aktywów” oraz Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (MSR 36) dla jednostek stosujących MSR/ /MSSF. Wszystkie te przepisy nakazują dokonywanie odpisów aktualizujących w sytuacji, gdy wartość księgowa składnika aktywów jest wyższa od wartości, którą jednostka może odzyskać albo poprzez jego sprzedaż, albo poprzez dalsze użytkowanie.
Pozostałe 93% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników serwisu.
Jeśli posiadasz aktywną prenumeratę przejdź do LOGOWANIA. Jeśli nie jesteś jeszcze naszym Czytelnikiem wybierz najkorzystniejszy WARIANT PRENUMERATY.
Zaloguj Zamów prenumeratę Kup dostęp do artykułuMożesz zobaczyć ten artykuł, jak i wiele innych w naszym portalu Controlling 24. Wystarczy, że klikniesz tutaj.
