W przypadku korekty, która nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, podatnicy opodatkowani estońskim CIT, którzy otrzymali faktury korygujące dotyczące okresu opodatkowania na zasadach klasycznych, nie dokonują dla celów podatkowych korekty przychodów ani kosztów podatkowych. Tak wynika z odpowiedzi MF na zapytanie mediów.
Dziennikarz zwrócił się do MF o potwierdzenie, że prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym w przypadku korekt dokonywanych przez podatników opodatkowanych estońskim CIT, w każdym przypadku należy stosować zasady rachunkowe, pomimo iż w korygowanym okresie taką spółkę obowiązywał „klasyczny” CIT, np.:
- w przypadku braku błędu rachunkowego lub innej oczywistej omyłki (np. udzielenia rabatów) - dla celów bilansowych (przed zatwierdzeniem sprawozdania finansowego za korygowany okres) faktury korygujące zostają ujęte w księgach rachunkowych roku, którego dotyczą; tak samo należy je rozliczyć dla celów CIT (czyli wstecz, pomimo że w „klasycznym” CIT ww. korekty rozlicza się na bieżąco),
- w przypadku błędów rachunkowych i innych oczywistych omyłek – dla celów bilansowych błędy wykryte po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za korygowany rok zostają ujęte na bieżąco w księgach rachunkowych roku, w którym je wykryto; tak samo należy je rozliczyć dla celów CIT (pomimo, że w „klasycznym” CIT ww. korekty rozlicza się wstecz).
Przedstawiamy treść odpowiedzi Ministerstwa Finansów z 27 lipca 2023 r.:
W przypadku korekty, która nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, podatnicy opodatkowani ryczałtem od dochodów spółek, którzy otrzymali faktury korygujące dotyczące okresu opodatkowania na zasadach klasycznych, nie dokonują dla celów podatkowych korekty przychodów ani kosztów uzyskania przychodów. W takim przypadku podatnicy uwzględniają skutki faktury korygującej wyłącznie dla celów rachunkowych, zgodnie z ustawą o rachunkowości. Zwracamy jednak uwagę, że ustawa o rachunkowości nie posługuje się sformułowaniem „błąd rachunkowy lub inna oczywista omyłka”, lecz odwołuje się do „istotnych błędów”. Ponadto ustawa o rachunkowości uzależnia zasady ujmowania faktur korygujących również od momentu, w którym jednostka je otrzymała, tj. przed sporządzeniem sprawozdania finansowego, po sporządzeniu sprawozdania finansowego, ale przed jego zatwierdzeniem oraz po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego.
Z kolei jeśli korekta jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, podatnicy są obowiązani dokonać korekty zeznania za okres rozliczeniowy, w którym dla celów podatkowych została uwzględniona faktura pierwotna. Jednocześnie podatnicy są obowiązani dla celów rachunkowych uwzględnić skutki faktury korygującej zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości.
Źródło: informacja Ministerstwa Finansów przekazywana do mediów na zapytania dziennikarzy – opublikowana 28 lipca 2023 r. na podatki.gov.pl
Pozostałe 0% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników serwisu.
Jeśli posiadasz aktywną prenumeratę przejdź do LOGOWANIA. Jeśli nie jesteś jeszcze naszym Czytelnikiem wybierz najkorzystniejszy WARIANT PRENUMERATY.
Zaloguj Zamów prenumeratęŹródło: Controlling i Rachunkowość Zarządcza nr 9/2023
