Każde działanie związane z zaangażowaniem kapitału do osiągnięcia korzyści w przyszłości możemy traktować jako inwestycję. Mimo że dość dużo czasu poświęcamy na analizę okresów przeszłych, to w tym obszarze niczego nie możemy już zmienić. Z analizy okresów przeszłych otrzymujemy dane i informacje będące bazą do planowania przyszłości.
W organizacjach planowanie przyszłości w różnych obszarach działalności operacyjnej wiąże się z oszacowaniem korzyści, które zostaną wygenerowane w ramach określonych działań, w tym w szczególności działań inwestycyjnych polegających na alokacji środków pieniężnych w budowę nowych lub modernizację już istniejących aktywów. W tym zakresie możemy podzielić inwestycje na rozwojowe, modernizacyjne i odtworzeniowe. Inwestycje rozwojowe to projekty budowy nowych aktywów od podstaw. Inwestycje modernizacyjne w samym założeniu są realizowane na istniejących aktywach i przy wykorzystaniu zdefiniowanych zasobów. Z tytułu realizacji inwestycji modernizacyjnych oczekujemy określonych korzyści w porównaniu do stanu sprzed inwestycji. Przez pojęcie „modernizacja” zazwyczaj rozumie się unowocześnienie, doprowadzenie do wymagań procesu technologicznego (zwiększenie sprawności procesowej), automatyzację procesu, zmniejszenie kosztów operacyjnych itp. W wielu przypadkach korzyści będące efektem modernizacji są trudne do oszacowania. Inwestycje odtworzeniowe to inwestycje w aktywa już istniejące, które mają na celu utrzymanie aktywów w stanie umożliwiającym wytworzenie w najbliższej przyszłości produktu w jakości i ilości nie gorszej niż przed realizacją inwestycji. O ile w przypadku inwestycji odtworzeniowych jedyną korzyścią, której oczekujemy, jest zmniejszenie ryzyka awarii oraz przedłużenie czasu życia technicznego aktywów, o tyle w przypadku inwestycji rozwojowych i modernizacyjnych zawsze będziemy zadawać pytanie „Czy to się opłaca?”. Na to pytanie otrzymamy odpowiedź, analizując rentowność projektów inwestycyjnych, czyli obliczając i interpretując istotne (kluczowe z punktu widzenia kryteriów decyzyjnych) wskaźniki rentowności.
Poniżej na przykładzie projektu inwestycyjnego pokazano metodę obliczenia wskaźników rentowności w Excelu.
Załóżmy, że mamy następujące przepływy pieniężne. (patrz: RYSUNEK 1)
Sposób obliczania współczynnika dyskonta przedstawiono na rys. 2.
Kopiujemy formułę z komórki B4 do końca okresu projekcji.
Pozostałe 72% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników serwisu.
Jeśli posiadasz aktywną prenumeratę przejdź do LOGOWANIA. Jeśli nie jesteś jeszcze naszym Czytelnikiem wybierz najkorzystniejszy WARIANT PRENUMERATY.
Zaloguj Zamów prenumeratę Kup dostęp do artykułuPobierz pliki:
