MSR 2 Zapasy - aspekty teoretyczne oraz zastosowanie w praktyce

Istota, cel i zakres MSR 2

MSR 2 skupia swą uwagę na sposobie księgowania zapasów. Ponadto zawiera on wytyczne dotyczące ustalania ceny nabycia lub kosztu wytworzenia zapasów oraz ich późniejszego zaliczenia w ciężar kosztów okresu. Znaleźć w nim można także zapisy dotyczące odpisywania wartości zapasów do wartości netto możliwej do uzyskania.

MSR 2 nie stosuje się do zapasów, takich jak:

• Produkcja w toku wynikająca z umów o usługę budowlaną (oraz bezpośrednio z nią powiązanymi umowami o świadczenie usług),
• Instrumenty finansowe,
• Aktywa biologiczne powiązane z działalnością rolniczą i produkcją rolniczą na moment zbiorów.

Zgodnie z MSR 2 do zapasów zalicza się aktywa:

• przeznaczone do sprzedaży w toku zwykłej działalności gospodarczej,
• będące w trakcie produkcji przeznaczonej na taką sprzedaż lub
• mające postać materiałów lub dostaw surowców zużywanych w procesie produkcyjnym, lub w trakcie świadczenia usług.

Zapasy są rozpoznawane w bilansie jako aktywa obrotowe. W momencie sprzedaży są one natomiast zaliczane jako koszty sprzedaży w rachunku wyników, a ich stan pokazywany w bilansie ulega zmniejszeniu. Pod kątem wyceny zapasów należy również rozumieć różnicę między wartością netto oraz wartością godziwą. Wartość netto rozumiana jest jako możliwa do uzyskania, szacunkowa kwota sprzedaży w toku zwykłej działalności pomniejszona o szacowane koszty przygotowania sprzedaży i szacunkowe koszty niezbędne do doprowadzenia sprzedaży do skutku. Jest to kwota specyficzna dla danej spółki, stąd nie musi ona być tożsama z wartością godziwą, która jest kwotą, za jaką na warunkach rynkowych składnik aktywów mógłby zostać wymieniony, a zobowiązanie uregulowane pomiędzy zainteresowanymi i dobrze poinformowanymi stronami transakcji.